Koneksi Tamalanrea

โกเน็กซี ตามาลันเรอา เป็นโครงการริเริ่มใหม่ที่ขับเคลื่อนด้วยมิตรภาพ ก่อตั้งขึ้นจากบรรยากาศแวดวงมหาวิทยาลัยในย่านตามาลันเรอา เมืองมากัสซาร์ จังหวัดสุลาเวสีตอนใต้ ตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 1990 และดำเนินงานต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน โครงการนี้เป็นเสมือนพื้นที่เพาะบ่มและส่งต่อองค์ความรู้และประสบการณ์ ผ่านแนวทางสหวิทยาการที่หลากหลาย พร้อมทั้งมุ่งหวังที่จะขยายการดำเนินงานอย่างยั่งยืน ด้วยการสร้างความร่วมมือกับทั้งบุคคลและกลุ่มต่าง ๆ จากหลากหลายภูมิภาค สาขาวิชาชีพ และสาขาวิชาการ ความร่วมมือเหล่านี้ตั้งอยู่บนจิตวิญญาณแห่งการเกื้อกูล ผ่านการแลกเปลี่ยนที่ไม่ได้ยึดโยงกับวัตถุเพียงอย่างเดียว แต่เปิดกว้างทั้งในรูปแบบที่จับต้องได้และจับต้องไม่ได้ ตั้งแต่การแบ่งปันทรัพยากรอย่างเวลาและพื้นที่ ตลอดจนการเข้าถึงองค์ความรู้ ผลงานสร้างสรรค์ ทรัพยากรวัสดุ และศักยภาพอื่น ๆ ที่ใช้ร่วมกัน

อาร์มิน ฮารี เป็นหนึ่งในสมาชิกของโกเน็กซี ตามาลันเรอา เขาเป็นช่างภาพและนักกิจกรรมทางสังคมที่ทำงานเกี่ยวกับประเด็นเรื่องเพศ การเสริมสร้างพลังชุมชน ผู้ลี้ภัย แรงงานข้ามชาติ เชื้อเอชไอวี/โรคเอดส์ สิ่งแวดล้อม การเปลี่ยนแปลงทางสังคม และการรณรงค์ผ่านภาพถ่าย มานานกว่า 20 ปี ในหลายพื้นที่ทั่วอินโดนีเซีย

ผลงานของเขาได้รับรางวัลระดับนานาชาติ รวมถึงรางวัลชนะเลิศจาก Hamdan Bin Mohammed Bin Rashid Al Maktoum International Photography Award (HIPA) ในปี พ.ศ. 2554 - 2555 และเคยได้รับการจัดแสดงในนิทรรศการหลากหลายแห่ง ทั้งในอินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ ศรีลังกา บังกลาเทศ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ เนเธอร์แลนด์ ออสเตรเลีย และโครเอเชีย นอกจากผลงานส่วนตัวแล้ว อาร์มินยังมีบทบาทในหลายโครงการของ Indonesian Society for Social Transformation (INSIST) องค์กรไม่แสวงหาผลกำไรในเมืองยอร์กยาการ์ตา อีกทั้งยังทำงานด้านสารคดีภาพถ่ายให้กับองค์กรไม่แสวงหากำไรอื่น ๆ ทั้งในและต่างประเทศ รวมถึงหน่วยงานของสหประชาชาติ อาทิ กระทรวงการต่างประเทศและการค้าออสเตรเลีย (DFAT) องค์การเพื่อการพัฒนาระหว่างประเทศของสหรัฐฯ (USAID) องค์กรบรรเทาทุกข์ฉุกเฉินและพัฒนาในระดับนานาชาติ Cordaid โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (UNDP) สำนักงานข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ (UNHCR) กองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ (UNICEF) กองทุนโลก ธนาคารโลก มูลนิธิฟอร์ด องค์กรความร่วมมือระหว่างประเทศ Hivos และมูลนิธิเอเชีย (The Asia Foundation) นอกจากนี้เขายังทุ่มเทเวลาให้กับการจัดตั้งองค์กรด้านการถ่ายภาพในเมืองมากัสซาร์ ยอร์กยาการ์ตา และกรุงจาการ์ตาอีกด้วย

เมียร์วัน อันดัน เป็นหนึ่งในสมาชิกของโกเน็กซี ตามาลันเรอา รวมถึงโครงการริเริ่มด้านการจัดเก็บจดหมายเหตุ Musyawarah Arsip Independen และยังเป็นสมาชิกของ Ruangrupa กลุ่มศิลปินคอลเลกทีฟจากกรุงจาการ์ตา ซึ่งทำหน้าที่เป็นกลุ่มภัณฑารักษ์สำหรับเทศกาล Documenta ครั้งที่ 15 ภายใต้ธีมหลัก “ลัมบัง (Lumbung)” ณ เมืองคัสเซิล ประเทศเยอรมนี (พ.ศ. 2565) นอกจากนี้ยังเป็นผู้ก่อตั้ง PALIMAJI บริษัทที่มุ่งส่งเสริมวัฒนธรรมในพื้นที่ภาคตะวันออกของอินโดนีเซีย และเป็นผู้ร่วมก่อตั้ง Riwanua โดยก่อนหน้านี้เขาเคยดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาให้กับอธิบดีกรมวัฒนธรรม กระทรวงศึกษาธิการและวัฒนธรรมแห่งอินโดนีเซียอีกด้วย

เมียร์วันมีผลงานตีพิมพ์หลากหลาย รวมถึงบทบาทของบรรณาธิการหนังสือ ได้แก่ Perang Suara: Bahasa dan Politik Pergerakan (สำนักพิมพ์ Komunitas Bambu, พ.ศ. 2566) และ Lontara’ Duri: Asal Mula Kerajaan Tallu Batu Papan (พ.ศ. 2567) อีกทั้งยังได้รับเชิญให้เป็นวิทยากรในเวทีต่าง ๆ อาทิ Is It Art That Remains (To Be Seen)? ที่ Khoj International Artists’ Association กรุงนิวเดลี (พ.ศ. 2566) คณะศิลปะ ดนตรี และการออกแบบ มหาวิทยาลัยเบียร์เซต์ ประเทศปาเลสไตน์ (พ.ศ. 2564) Asian Maps Program: Is There Still a Future for Contemporary Art Practices? ที่ Casa Asia กรุงมาดริด (พ.ศ. 2563) โดยเมียร์วันได้ดำรงตำแหน่งนักวิจัยร่วมที่ Artistic Activism Research CoLab (AARC) ณ นครนิวยอร์กมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2567

มูบารัก อาซิซ เป็นหนึ่งในสมาชิกของโกเน็กซี ตามาลันเรอา หลังสำเร็จการศึกษาจากคณะวิทยาศาสตร์ทางทะเล มหาวิทยาลัยฮาซานุดดิน เขาได้ทำงานอิสระในหลายโครงการ อาทิ “Ekspedisi Cengkeh” ในจังหวัดสุลาเวสีตอนเหนือ (เขตมินาฮาซา ทอนดาโน ซานกีเฮ ตาลาวด์) และในหมู่เกาะมาลุกู (เขตโตเบโล โมโรไต เทอร์นาเต ติโดเร ฮารูกู) เขาเคยมีส่วนร่วมในโครงการ “Ekspedisi Jalur Rempah” ในฐานะผู้ประสานงานและกระบวนกร ซึ่งจัดโดยกระทรวงศึกษาธิการและวัฒนธรรมอินโดนีเซียในปี พ.ศ. 2560 และเคยทำงานสนับสนุนเกี่ยวกับพลังงานทางเลือกในระดับรากหญ้าที่หมู่บ้านโกเลปอน เมราอูเก จังหวัดปาปัว ภายใต้โครงการของกระทรวงกิจการทางทะเลและประมง (พ.ศ. 2557) เขายังมีบทบาทในทีมวิจัยของโครงการ “Merayakan Masjid Istiqlal” (พ.ศ. 2560) และมีส่วนร่วมในโครงการตีพิมพ์ “Lontara’ Duri” (พ.ศ. 2563 - 2567) ก่อนหน้านี้ เขาเคยทำงานกับบริษัท Rakata Alam Terbuka ซึ่งพัฒนาโปรแกรมการเรียนรู้นอกสถานที่และการท่องเที่ยวในหลายพื้นที่ของอินโดนีเซีย อาทิ อุทยานธรณีวิทยาซิเลตูห์ (Ciletuh Geopark) และ พื้นที่ตั้งแคมป์ Cinumpang ที่เมืองซูกาบูมี ด้วยการสนับสนุนจาก Institut Français Indonésie ณ กรุงจาการ์ตา มูบารักได้เข้าร่วมโครงการ Design Kolektif ซึ่งจัดโดย Cité du design, École Supérieure d’Art et Design de Saint-Étienne (ESADSE) ณ เมืองแซ็งต์-เอเตียน ประเทศฝรั่งเศส นอกจากนี้ ในปี พ.ศ. 2567 เขายังทำงานเป็นนักวิจัยร่วมกับศิลปินอีกสองท่าน เพื่อจัดแสดงงานในเทศกาล Festival Komunitas dan Seni Media (FKSM) ในเมืองมากัสซาร์ และดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการของ Riwanua ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2564 เป็นต้นมา